Η στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη που γίνεται απ’ ευκαιρία της επετείου του ΟΧΙ, δεν έχει σαν σκοπό την απόδοση τιμής προς τους μαχητές του Μεγάλου Πολέμου, της Μάχης της Ελλάδας, αλλά περισσότερο είναι μια επίδειξη της στρατιωτικής δύναμης της χώρας και μια ευκαιρία για τους πολιτικούς να παρουσιαστούν στην εκλογική τους πελατεία. Έτσι το βλέπω εγώ. Αν η πολιτεία ήθελε να αποδώσει τη οφειλόμενη τιμή στους αγωνιστές εκείνου του πολέμου, θα έπρεπε να κάνει και πολλά άλλα (πριν και μαζί με τη παρέλαση), που θα ήταν και λιγότερο δαπανηρά από τη στρατιωτική παρέλαση. Θα έπρεπε αντιπροσωπείες πολιτικών, στρατιωτικών, πνευματικών και θρησκευτικών αρχών, μαζί με συγγενείς και απογόνους των νεκρών ηρώων, να μεταβούν:
1) Στα στρατιωτικά νεκροταφεία, μικρά και μεγάλα που βρίσκονται εντός της Ελλάδας, καθώς και στα διάφορα μαυσωλεία (υπάρχουν και τέτοια για τους μη γνωρίζοντες), να κάνουν τρισάγια, να ανάψουν τα καντηλάκια στους τάφους των μεγάλων νεκρών μας, να καταθέσουν λουλούδια και στεφάνια στους τάφους και τους τύμβους και να γονατίσουν ευλαβικά στη μνήμη τους. Και αν χρειαστεί να ευπρεπίσουν και τους τάφους τους. Και θα πρέπει να πάνε όλοι οι πολιτικοί, όλων των κομμάτων. Και ο πρόεδρος. Και τα σχολεία.
2) Στα πεδία των μαχών εντός της Αλβανίας και να αποδώσουν τιμές στο ένα νεκροταφείο που είναι γνωστό (και που έχει ανακαινιστεί χάρις στον αρχιεπίσκοπο Αλβανίας), καθώς και σε άλλους χώρους που έπεσαν τα παιδιά της Ελλάδας, όπως στην άγρια Μόραβα, ή στο θρυλικό Υψ 731.
Ακόμη πρέπει:
1) Να βρεθούν οι τάφοι και των 13.500 νεκρών που έπεσαν στα πεδία των μαχών εντός της Αλβανίας, να αναγνωριστούν οι νεκροί και τα οστά τους να ταφούν σε στρατιωτικά νεκροταφεία. Επίσης να ενημερωθούν οι απόγονοί τους σχετικά.
2) Να κατασκευαστούν ηρώα εντός της Αλβανίας, τουλάχιστο στις τοποθεσίες των σημαντικότερων μαχών.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου